Hey Halllo Beste Lezers,
Ondertussen is het Nieuwjaar en is het hoog tijd om nog eens wat van mij te laten horen. Met mij gaat het nog steeds SUPER !! Bij deze belicht ik even de hoogtepunten ;D
Eind oktober is hier dan ook de eerste sneeuw gevallen. Het hele land is dan ook meteen van kleur verandert maar daarom niet minder mooi. Even vergelijken met België, als er sneeuw is gevallen en er volgt een schooldag dan is het gegarandeerd een groots sneeuwballengevecht. Maar hier is men zo gewoon aan de sneeuw dat men zich niet meer zo echt verbaasd over de sneeuw. Ook grappig is dat alle jongeren hier niet zo verheugd zijn met de sneeuw terwijl de volwassenen echt uitkijken naar de eerste sneeuw. Dit heeft met Langren te maken.
De vraag die me het meest gesteld wordt is of ik al eerder op heb geskied, maar met skiën bedoelt men 'langren' oftewel 'langlaufen'. Er is dan ook een duidelijk onderscheid tussen de twee. Grappig om te vermelden is wanneer je ‘gaar paa ski’ doe je aan Langren, ‘staa je paa ski’dan doe je aan downhill skien of te wel Slalom.
Ondertussen heb ik me al aardig aangepast aan het koude Noorse klimaat, zo loop ik rond met superundertoy, dit is een soort van panty die je onder je broek moet dragen om jezelf warm te houden met daarbij een longsleeve t-shirt met dezelfde functie. Je hebt ze in allerlei verschillende materialen. Bv als het echt heel koud is heb je ullundertoy nodig (met wol in verwerkt) en dan heb je ook voor sport te doen met allerlei verschillende diktes.
Dankzij de sneeuwval en de extreme koude ( ik spreek over temperaturen van min 20) is het niet slim om zout te gebruiken, dit zou de wegen helemaal glad maken (zout bevriest nl bij zulke lage temperaturen) De hoofdwegen worden dagelijks sneeuwvrij gehouden met tractors met enorme borstels terwijl de kleinere wegen bestrooid worden met zand en kiezels om grip te hebben op de baan.
Martijn een ander Belgische uitwisselingsstudent heeft me uitgenodigd om samen met hem de bergen in te trekken met de rugzak. De trip werd georganiseerd door een Noorse vereniging die gelukkig voor ons goedkoop was. Zo moesten we slechts 200 kronen betalen voor 2 dagen met eten en entertainment ;D Dus vrijdag na school nam ik de bus naar Oslo waar ik wachtte op Martijn die een boot moest nemen om naar Oslo te komen. Hij woont namelijk op een soort schiereiland heel dichtbij Oslo. De bootrit is ongeveer 20 minuutjes. Daarna namen we samen de bus naar mijn huis (een klein halfuurtje) waar we al onze ervaringen uitwisselden. Eenmaal thuisgekomen lekker taco gegeten ( taco eten is een soort van traditie in Noorwegen, nagenoeg alle Noren eten taco’s elke vrijdag). De volgende ochtend vroeg opgestaan en heeft m’n gastvader ons naar Asker gebracht waar alle avonturiers verzamelden. Van daaruit namen we de taxi de bergen in (nog iets leuk, de moeite waard vermelden is dat het echt noodzakelijk is om winterbanden te hebben, maar ze hebben hier niet alleen winterbanden. Ze hebben ook pinnedekker, dit zijn banden met ijzeren pinnen in verwerkt om meer grip te hebben.) De taxi bracht ons naar een hoger punt bij een boerderij, daar hebben we nog enkele kennismaking spelletjes gespeeld om daarna met een groepsgevoel naar onze slaapplaats te wandelen. Maar waar Martijn en ik ons niet echt zo op hadden verwacht is dat er al zoveel sneeuw gevallen was. Wij keken al vreemd naar die Noren die in een volledig winteroutfit gekleed waren. Stonden wij daar met onze jeansbroeken en ik zelfs zonder handschoenen. Maar het belangrijkste waren de schoenen. Gelukkig dat ik goed paar bergschoenen heb gekocht. De hut was zeer gezellig maar wel heel klein voor de +/- 17 mensen die er waren. De plaatsing van de hut was echt geweldig waar je een volledig uitzicht had over de Oslofjord. De hut was gebouwd in 1890 (als ik het me goed kan herinneren) dus hij stond er al een tijdje, geen elektriciteit of stromend water. Ondertussen is me ook al opgevallen hoe sterk Noren zot zijn van kaarsen. Bij alle gelegenheden staan er kaarsen op de tafel, bij elk ontbijt, elk avondmaal en ook elke keer dat we tv-kijken. Waarschijnlijk zit die kaarsen fetisj in hun bloed, omdat ze gewoon zijn om in hun berghutten geen elektriciteit hebben maar kaarsen gebruiken om de kamer te verlichten. Zondag keerden we weer terug, maar niet vooraleer we een lange wandeling hebben gemaakt in de schitterende bos/bergomgeving. Het witte sneeuwdek was echt prachtig en ook volgden we paden waar wij de eersten waren om ze te volgen. Bwa je kan het niet echt paden noemen, het is eerder volg de rode stippen op de bomen. Zondag na een lange wandeling kwam m’n gastpapa ons weer ophalen, bracht Martijn naar Oslo om de boot te nemen van daaruit om tot slot huiswaarts te keren waar er een heerlijke sauna op mij stond te wachten. Ook nodigde Martijn me uit om eens een keer naar hem te trekken om een weekendje daar door te brengen.
De ontdekking van een Wereldstad: Mijn gastmoeder werkt voor de banksector en heeft vaak vergaderingen in het buitenland. En met deze reden trokken m’n gastmoeder, gastbroer en ik naar Londen. Ik was natuurlijk zeer blij dat ik uitgenodigd werd om mee te gaan naar London, een stad waar ik zelf nog nooit geweest was. De week voor we vertrokken had ik dan ook allerlei gidsen geraadpleegd van wat ik zeker moet zien.
Het was ongeveer een uurtje rijden naar de kleine luchthaven Rygge van waar we woonden. We vertrokken op een donderdagmorgen om zaterdagavond weer naar huis te keren. Eenmaal aangekomen op een luchthaven in Londen, merkte ik al meteen het temperatuurverschil. In Londen was er nog geen sneeuw gevallen. Eerst gingen we naar ons hotel waar we sliepen op de bovenste verdieping. Een kleine maar gezellige kamer. Die donderdag trokken ik en Erlend verder de stad in terwijl m’n gastmoeder naar een vergadering ging. Vrijdag hebben m’n gastbroer en ik allerlei museums en belangrijke bezienswaardigheden bekeken. De dingen die me het meest zijn bijgebleven, zijn hoe immens grote Museums er in London zijn zoals het ‘science museum’. Ook de woonplaats van Sigmund Freud was zeer leerrijk. Hij heeft hier slechts 1 jaar gewoond, het laatste jaar van zijn leven maar al zijn dierbaarste objecten waren daar aanwezig. Zoals de wereldberoemde ligstoel waarop hij zijn patiënten liet zitten en waar de basis ligt van zijn theorieën. Wat ook meteen opvalt aan Londen zijn de grote rode bussen en de typische taxi’s. Het leuke aan Londen is dat je met het metro-kaartje ook alle bussen kunt nemen in de stad, daarbij is het ook enorm makkelijk om je weg te vinden in Londen (voor degene die in Londen zijn geweest klinken de volgende zeker en vast bekend in de oren: Picadilly line, central line en zeker niet het minste MIND THE GAP ! deze leuze blijft echt een tijdje door je hoofd spoelen =D ) ook zeker aan te raden is om de bus te nemen als de zon is ondergegaan, London by night in the red busses. De mooiste avond was toch wel toen we eerst de Tower bridge bezochten ( echt het mooist in het donker ) en daarna the ‘financial sector’ introkken ( met indrukwekkende gebouwen zoals één dat eivormig is ). Vrijdagavond aten we in ChinaTown in Londen, was me dat goed eten seg. Zaterdag de laatste dag gingen we met zen drieën de winkels verkennen waar ik zelf ook nog enkele koopjes heb kunnen doen. Zo vond ik al het boksmateriaal dat ik net nodig had tegen 50 % korting. En mijn gastmoeder ging op zoek naar al haar kerstcadeaus want in Noorwegen is het normaal dat je echt voor iedereen een cadeau koopt. Je koopt cadeaus voor je hele familie maar ook je vrienden en al hun kinderen. Zo bijvoorbeeld hebben we familie in Tromso en ook voor hen kopen we cadeaus en zij sturen ook cadeaus op. Wat betekent dat je een kerstboom krijgt met daaronder meer dan 100 cadeaus, echt niet normaal. Maar in ieder geval trokken we zaterdagavond weer naar huis.
En de volgende dag stond er een wandeling gepland met 2 goedbevriende gezinnen. We namen hout, boller (suikerbrood) en warme chocomelk mee. Eenmaal we op de top van een heuvel waren en geweldig uitzicht hadden over Oslo stopten we om een gezellig kampvuur te maken en te genieten van lekker eten. Maandag dan weer terug naar school na een zalig weekend :D
Alle AFS-studenten waren uitgenodigd voor een ‘internationale avond’ waarvoor we allen gevraagd waren om eten te bereiden typisch voor ons land. Eerst dacht ik om witlof te maken maar sinds ik nog steeds geen enkele winkel gevonden heb waar ze witlof verkopen moet ik toch iets anders zoeken. Dus waarom geen Belgische wafels, het enige lastige is dat ik geen Belgisch wafelijzer bezit hier maar het is toch min of meer gelukt op een Noors wafelijzer. Die donderdag nadat ik wat eerder van school was teruggekomen om alle wafels voor te bereiden, er was ons namelijk vertelt dat er zowat 90 personen verwacht werden ( alle gastfamilies + alle contactfamilies) ik ben zowat 3 uur bezig om alle wafels klaar te krijgen. Het was het zeker waard nadat ik te horen kreeg dat allen genoten van m’n wafels. Niet alleen moest ik eten voorbereiden maar ik moest ook een presentatie geven om België. En iedereen verbaasde zich hoe goed Noors ik al sprak. Een zeer geslaagde avond met zeer lekker eten !! (Thaise, Chinese, Mexicaanse, Italiaanse, Japanse, Colombiaanse, Tsjechische en Duitse delicatesses)
Hier in Noorwegen heb ik ook een contactfamilie dit is een familie die je eens elke 2 maanden ofzo uitnodigt voor avondeten. Als je dan problemen zou hebben met je gastfamilie kan je het altijd bespreken met dit gezin. Mijn contactfamilie zijn ook heel gezellige mensen, waarvan de oudste zoon Tobias naar een Folketshus skole (in Noorwegen is het normaal om nadat je klaar bent met middelbare school -19 jaar- om hierna er een jaar tussenuit te knijpen, sommige werken eerst 6 maanden om de volgende 6 maanden de wereld rond te reizen, andere gaan naar Folketshus skole, dit zijn scholen waar je gedurende 1 jaar allerlei leuke dingen kan studeren zoals een nieuwe spraak of surfen of schilderen of fotografie of zoals Thomas aan jacht en vissen doet in Kirkenes ( helemaal in het Noorden aan de grens met Rusland ). Hun oudste dochter studeert net zoals Katrine (mijn gastzus) in USA met AFS. En voor de rest hebben ze nog een dochter van 9 jaar Panille. Ze hebben me ook uitgenodigd om een weekend bij hen door te brengen omdat Panille van jaar op jaar van 1 broer en 1 zus plots geen meer heeft. We moeten alleen nog een datum vastplakken. Ook hebben ze me een zalige jas geleend ( Tobias gebruikt hem niet meer ) en nog andere kleren die me warm moeten houden voor een koude Noorse winter, en ook zij hebben me een kerstcadeau gegeven.
Ondertussen had Jeroen ( een Belg die 2 jaar geleden met AFS in Noorwegen was ) mij gecontacteerd en hadden we afgesproken in Oslo. Het komt erop neer dat het enorm leuke dag was.
Dankzij de vroegtijdige sneeuw is het mogelijk om op de skilatten te staan (in November). En in Noorwegen is de nationale sport Langlauf. Ik had zelf nog nooit op zulke latten gestaan maar ik kan zeker zeggen dat het me zeer goed bevallen is. Het lastige is dat die ski’s enorm dun zijn en enkel de tip van je schoen vastzit aan de lat. De eerste keer was met m’n gastgezin die helemaal gek zijn van Langlauf of Langren zoals het hier heet. Mijn eerste tour was meteen een dikke Noorse mijl (Noorse mijl = 1o km). De 2de keer was met andere uitwisselingsstudenten en 2 gezellige Noorse meiden die volgend jaar ook op uitwisseling gaan naar Zuid-Amerika. De meiden hadden massa’s eten bij en hout voor een gezellig kampvuur. Helaas moest ik al vroeger naar huis omdat ik mijn vlucht moest halen naar Amsterdam. Ja dat hoor je goed. Zoals jullie allen wel weten is het mijn droom om bij de marine te komen om uiteindelijk Officier Zeedienst te worden. Maar om dus aan deze opleiding te beginnen is het nodig om te slagen voor alle testen.
Zondagavond werd ik door mijn gastvader gebracht naar de luchthaven (een uurtje rijden) gebracht. Eenmaal in Amstdam aangekomen stonden mijn geliefde ouders al op mij te wachten en wat zag ik daar, mama met een ballon in haar handen ‘Welcome Home’, een leuke thuiskomst is het minst wat je kan zeggen. Ook heb ik ineens kennis gemaakt met Cristina, de uitwisselingsstudent van de Dominicaanse Republiek die een jaar bij ons in België woont. Van Amsterdam uit reden we helemaal terug naar huis. Hoe dichter we thuis kwamen en ik steeds bekender werd met de omgeving gaf me toch een vreemd gevoel na 4 maanden niet meer thuis te zijn geweest. Mijn eerste test stond gepland op dinsdag wat ertoe leidde dat ik maandag een hele dag met Mama kon spenderen (mama had nl een vrije dag genomen). Maandag hadden mama en ik ook een leuke dag en heb we samen kerstcadeaus gevonden voor m’n gastgezin. En enorm veel lekkernijen die ik al veel te lang niet meer heb kunnen eten. Ook hebben we frietjes gegeten bij een echte frituur, Zalig toch. En als kers op de taart aten we die avond rode kool =D En omdat ik dinsdag mijn eerste test had nam ik de trein diezelfde maandagavond vanuit Roosendaal naar Amsterdam. Ik bleef 3 nachten slapen in een jeugdherberg waar ik sliep met anderen op de kamer. Ik had geluk met 2 Britten die in dezelfde kamer als mij sliepen. En de laatste avond was er een jongen van Zuid-Korea die een rondreis maakte in Europa. Hem heb ik met plezier uitgelegd hoe je je het best verplaatst in Amsterdam. DE FIETS, hoe schitterend Amsterdam is uitgerust met een volledig fietspadennetwerk. Zelf had ik ook een fiets gehuurd voor 3 dagen. Op woensdag na mijn gesprek met de AAC had ik wat tijd om wat van de stad te zien. Daar ging ik dan met m’n fietsie =D Donderdag had ik fysische testen en werd ik door papa opgehaald om weer naar huis te keren. Vrijdag had ik nog een dagje thuis en diezelfde dag nam ik weer afscheid van mijn geliefde ouders maar niet vooraleer we nog een bezoekje pleegden aan mijn grootouders in Dord :D
Vrijdag nacht werd ik weer opgehaald van de luchthaven door m’n gastmoeder en hadden we een heuse sneeuwstorm op onze weg huiswaarts. Zaterdag kwamen alle vrouwen uit de familie bij ons langs om ‘Kaker’ te maken. In Noorwegen is het de traditie om 7 verschillende ‘Kaker’ te hebben. Deze ‘Kaker’ worden gedurende alle kerstbezoeken wijd uitgezet. Zondag was het ook weer een drukke dag. AFS had georganiseerd dat we met z’n allen naar Folketsmuseet dit is een museum met allerlei huizen in Noorse stijl. Maar je gaat als het ware terug in de tijd als je daar binnenkomt. En speciaal voor Kerstmis hadden ze vele leuke dingen georganiseerd. Vele mensen liepen rond in Noorse traditionele klederdracht. Na dit bezoek keerden we naar een verjaardagsfeest van een nichtje van de familie waar ik m’n buikje goed gevuld had. Maar de avond was nog niet afgelopen, we waren na het verjaardagsfeest ook nog uitgenodigd bij de oudste broer van mijn gastpapa, waar de kerststemming al goed aanwezig was. Na de maaltijd trokken we dan de woonkamer in om kerst’kaker’ te eten :D
Met school pleegden we nog een bezoek aan een moskee en een boeddhistische tempel. De imam van de moskee woonde in Noorwegen voor 15 jaar en kende de hele koran uit het hoofd. Hierna bezochten we de boeddhistische tempel waar een “Monk” ons een rondleiding gaf. Hij was enorm sympathiek en ik was enorm geïnteresseerd. Hij had een Vietnamese achtergrond en nadat hij klaar was met middelbare school en bekend is geraakt met Boeddhisme. Zo is hij Chinees gaan studeren om Boeddha’s theorieën beter te begrijpen.
Overal hier zijn er ook schaatsbanen en iedereen kan hier ook gebruik van maken zonder te betalen. Ook beschikt iedereen over zijn eigen schaatsen. Dus op een donderdagavond hadden wij alle uitwisselingsstudent onze eerste kennismaking met het Noorse ijs. Enorm gezellig maar best wel koud ( min 15). We hadden wel warme chocomelk om ons warm te houden.
Eenmaal december begonnen is ging alles echt in een sneltreinvaart. Dagelijks was er wel één of ander feest. Kerstmis is ook vaak de enige tijd waarbij je al geliefden terugziet. De vraag die me dan ook constant gesteld werd was of ik terug naar huis ging met kerst. Zoals je weet is Noorwegen een nogal uitgestrekt land en met kerstmis komt iedereen naar zijn familie om samen kerst te vieren. Ik zal je vertellen over een gewone vrijdag midden in december. Eerst waren we uitgenodigd om hotdogs te eten bij een vriendin van m’n gastmoeder. Hierna trokken we naar de familie van m’n gastvader maar ze een typisch Noors gerecht serveerden. Het noemt Rakefisk, letterlijk vertaald rotte vis, en dat was dan ook exact wat het was. Nog nooit in mijn leven heb ik zoiets vies gegeten. Ik had letterlijk stront in mijn mond. Gelukkig kon ik na deze “bad experience” m’n buikje vullen met Julekaker ;D
De volgende dag op zaterdag hadden we groot gezelschap bij ons thuis. 25 stukken kwamen bij ons eten. Na het avondmaal en de julekaker speelden we een Cadeautjespel, enorm gezellig. Iedereen had nl kleine cadeautjes gekocht. De cadeautjes worden in het midden van de tafel gelegd en dan zijn er 5x 2 dobbelstenen. Als je één 6 hebt kan je één cadeau nemen als je er 2 hebt kan je er 2 nemen. Er word een wekker gezet en niemand weet hoelang. Nadat alle cadeautjes uit het midden van de tafel zijn, kan je beginnen met het nemen van anderen. Wat erop neer komt dat er de hele tijd cadeautjes van plaats worden gewisseld. Heel grappig om alle kinderen zeer actief te zien in deze situatie. Ik eindigde uiteindelijk met nul cadeaus terwijl ik er op een gegeven moment 5 had. Best pijnlijk om deze uit je handen te zien gaan. Maar gelukkig nadat de cadeaus werden uitgepakt bleek het helemaal niet zo erg te zien. Het waren cadeaus zoals chocolade of een zonnebril, van die soort zaken. En toch enorm leuk om te spelen, deze traditie ga ik zeker bij ons ook proberen in te voeren.
Mads een jongen uit mijn klas is vorige zomer voor 1 maand naar een soort zomerkamp geweest in Amerika. Het was een hele maand in juli waarbij mensen van over heel de wereld aanwezig waren. Om hieraan deel te nemen moesten allen namelijk een brief schrijven aan de Amerikaanse ambassade. Het punt is nu dat Mads enkele van deze studenten had uitgenodigd bij hem thuis. Waarbij Mads mij ook uitnodigde om beter gekend te geraken met hen. Er was een meid van IJsland, een meid van Finland, een jongen van België, een jongen van Cyprus en een meid van Malta. Dus op een zondag (in het weekend vlak voor kerst) had hij mij uitgenodigd om samen met die bende te gaan schaatsen om daarna wafels te eten bij hem thuis en naar een kerstmarkt te gaan. Stuk voor stuk echt enorm toffe mensen. Maandag had ik ze allen uitgenodigd bij mij thuis waar we heel de avond gezellig gekletst hebben. En heeft iedereen de geschiedenis van zijn land uitgelegd. Nooit geweten dat de geschiedenis van Cyprus en Malta zo rijk waren.
Ook dinsdag waren we alle samen in Oslo. Ik kwam hen namelijk tegemoet nadat ze de Amerikaans ambassade hadden bezocht. En woensdag was het de laatste dag school, waarbij alle laatstejaarsstudenten uitgenodigd waren voor een ontbijt. Hierna was er een hele kerstshow georganiseerd voor de hele school. Na de show trok ik samen met Mads naar zijn huis om afscheid te nemen van hen allen. Zoals ik al zei stuk voor stuk heel toffe personen, ik ben nu ook uitgenodigd om ze allemaal een keer te bezoeken, daar drongen ze echt op aan. Voor de volgende 5 jaar weet ik dus ook waar ik naartoe kan reizen :D
Diezelfde Woensdagavond stond Pendulum op mij te wachten. Samen met 2 meiden van m’n school trokken we richting Oslo waar Pendulum een schitterend optreden gegeven heeft.
In Noorwegen is kerstmis oftewel in het Noors Jul iets enorm met allerlei tradities. Een van de tradities is de “Julekalender” dit is een kalender van 1 tot en met 24 ( je kent ze wel wij hebben ze ook in België met chocolade in) maar bij ons is er voor elke dag een klein cadeautje. Ook hebben ze hier voor de dagen voor tussen en na, Kerst en Nieuwjaar eigen namen. Zo begint alles met bittelillejulaften op woensdag de 22ste ,donderdag is lillejulaften en tevens de dag waarop de kerstboom word binnengezet (dus niet zoals bij ons waar de kerstboom al staat te pronken na sinterklaas). Vrijdag de 24ste was het julaften de dag waar we eerst naar de kerk (iets wat alle Noren doen op kerstavond) gingen en ’s avonds vierden we samen kerstavond met een deel van de familie. Deze avond gaat ook iedereen rond de kerstboom liedjes zingen en dansen (een leuke en toch ietwat vreemde traditie, de kerstboom staat dan ook in het midden van de woonkamer dus niet zoals bij ons waar hij in een hoek wordt geduwd) . Zaterdag eerst kerstdag hadden we gasten thuis deze dag wordt gekenmerkt met het eten van Ribben een soort van spareribs maar dan met veel meer vet en geen barbecuesaus. Ook heel lekker erbij was Zuurkool. Zondag tweede kerstdag hadden we ook weer gasten. Maar ook op derde kerstdag hadden we gasten. Wat betekent elke dag uitgebreid tafelen en veel eten :D En zo verder tot 6de Kerstdag waarop daarna oudjaar volgt. En vanaf dinsdag de 28ste waren we op onze hytte in de bergen om Nieuwjaar daar te vieren. Zo vertrokken we dinsdag tegen middag richting Norefjell waar onze hytte gelegen is. Die dinsdag hebben we eerst onze spullen uitgepakt en korte tour op onze latten (langren) gestaan. Woensdag vroeg opgestaan om deze dag downhill te skiën. Vanuit onze hytte was het ongeveer een halfuurtje rijden. Ik was echt helemaal in de wolken om mijn favoriete sport nog een keer te beoefenen. Diezelfde dag ’s avonds kwam een ander gezin naar onze hytte om samen Nieuwjaar te vieren. Het is een traditie die mijn gastouders nu reeds 8 jaar intact houden. En donderdag gingen we op langrentour. We vertrokken omstreeks middag en we waren op onze skies tot de zon helemaal onder was. Ik was echt helemaal uitgeput. Na deze lange vermoeiende tour heb ik een powernap gedaan en toen ik weer wakker werd stond het lekkere nieuwjaarsbuffet al op me te wachten.
Zaterdag reisden we weer terug naar huis nadat ik heel de dag in sneeuw gespeeld heb. We hadden van die plastieken platen waarmee we de berg afgleden. Onderweg naar huis even gestopt bij McDonald’s om te eten. En morgen sta ik opnieuw op mijn skilatten. En daarna ga ik met mijn gastzusje naar de nieuw Narnia-film.
Ah ja ik vergeet het bijna te vermelden, de dag voor Kerstmis kreeg ik plots een telefoontje van Officier Hoogeveen dat ik in Augustus kan starten aan mijn opleiding aan Het Koninklijk Instituut voor de Marine. Ik sprong dat moment letterlijk een gat in de lucht. Men kon mij geen beter kerstgeschenk geven.
Voor de rest wens ik iedereen het beste toe voor 2011 !!
Michael
