Zijn jullie klaar voor de eerste berichten vanuit het mooie Noorwegen ? Ben nu 6 dagen in m’n nieuwe leefomgeving. Het begon allemaal 20 augustus, ik moest om 8:30 u in de luchthaven van Zaventem zijn, en dan moet je weten dat we 19 augustus terugkwamen van een vermoeiende vakantie met de camper. Veel tijd om te treuzelen was er dus niet. Allemaal zeer spannend, heb die nacht niet veel geslapen, moest nadenken of ik alles wel had meegenomen. We stonden op om 7:00 u en ik maakte me klaar voor m’n LAATSTE rit in de auto als chauffeur, dat is namelijk een regel van AFS, heeft te maken met verzekering.
Dus dat betekent voor mij dat ik een heel jaar niet mag autorijden, dat gaat zo lastig worden sinds ik zo graag met de auto rijd. Eenmaal in de auto richting Zaventem voelde alles zeer anders aan, ik moest geconcentreerd blijven op de weg en tegelijk mijn ogen op de weg houden en tegelijk mijn laatste momenten delen met mijn gezin waarvan ik weet dat ik ze heel hard ga missen.
Zaventem in zicht, paniek alom in de auto omdat we niet wisten welke parking we in moesten rijden, uiteindelijk toch nog een goed plekje gevonden. We stappen uit de auto richting vertrekhal B of zoiets (ik weet het allemaal niet meer, het lijkt allemaal al zo lang geleden) mama komt plotseling tot het besef dat ze de camera is vergeten, dus moest ik helemaal teruglopen naar de auto om de camera te halen want Kevin had net zijn nieuwe Italiaanse schoenen en die lopen niet zo gemakkelijk. Daar gaan we dan richting de andere Belgen die vertrekken naar Noorwegen, we waren met 6 + nog 1 meisje dat naar Ijsland gaat, zij nam dezelfde vlucht als ons en moest helemaal in haar eentje vliegen van Oslo naar Reykjavik. We worden door iemand van AFS geïnformeerd over hoe en wat, eerst moesten we onze bagage gaan “inchecken” en tegelijk hopen dat het niet te veel weegt want je mag maar 20 kilo meenemen. 22,3 kilo, Oeps dat is te veel, maar geen zorgen ik moest niets bijbetalen, alles in orde.
Dan kregen we een half uur de tijd om nog iets anders te gaan doen, dus Kevin mama, papa en ik op zoek naar iets om te eten. Zie ik daar toch wel een reclamebord van Pizzahut staan (lievelingseten =D ) maar helaas pindakaas het is gesloten. Niet getreurd aan de andere kant is er ook iets om te eten. Alleen de jongen die er werkte, werkte zo ontzettend traag dat het echt vervelend begon te worden, zijn kassasysteem was kapot en moest alles uitrekenen en ik denk niet dat wiskunde zijn lievelingsvak was. Voor we het wisten was het half uur al om, dus moesten we terug naar waar we afgesproken hadden. Nu kwam het moeilijkste stuk, afscheid nemen.
Dan kregen we een half uur de tijd om nog iets anders te gaan doen, dus Kevin mama, papa en ik op zoek naar iets om te eten. Zie ik daar toch wel een reclamebord van Pizzahut staan (lievelingseten =D ) maar helaas pindakaas het is gesloten. Niet getreurd aan de andere kant is er ook iets om te eten. Alleen de jongen die er werkte, werkte zo ontzettend traag dat het echt vervelend begon te worden, zijn kassasysteem was kapot en moest alles uitrekenen en ik denk niet dat wiskunde zijn lievelingsvak was. Voor we het wisten was het half uur al om, dus moesten we terug naar waar we afgesproken hadden. Nu kwam het moeilijkste stuk, afscheid nemen.
Ik houd me sterk, zo doen ook Kevin en Papa dat ( had niets anders verwacht ) maar je kon het wel raden zeker, mama in tranen, maar ik moet me sterk houden, ik vertrek en zwaai nog een laatste keer. Tot volgend jaar (klinkt raar)
Okay daar staan we dan met z’n zevenen, klaar voor het avontuur van ons leven.
We kunnen instappen, Juppie ik heb een plaatsje aan het raam. Het is maar 2 uurtjes (1 uur en 55 minuten) vliegen van Zeventem naar Gardemoen airport in Oslo.
We kunnen instappen, Juppie ik heb een plaatsje aan het raam. Het is maar 2 uurtjes (1 uur en 55 minuten) vliegen van Zeventem naar Gardemoen airport in Oslo.
Eenmaal aangekomen in Oslo staan het Afs ontvangstcomité ons al op te wachten, 3 leuke Noorse meisjes die zelf ook op uitwisseling zijn geweest. Het eerste wat ze zeiden wat we moesten doen was onze handen wassen voor gevaar op ziektes. We moesten wachten op de Duitsers, dan pas konden we richting hotel gaan waar we voor 2 dagen zullen blijven. Het is nog steeds vrijdag 20 augustus, al zo veel beleefd op 1 dag en hij was nog maar half om :)
Eerste indrukken van Noorwegen vanuit de bus richting hotel. Alles ziet er zo goed uit, alle huizen zijn in de dezelfde stijl gebouwd, hout en flashie kleuren zoals geel en rood. Toen we aankwamen kregen we kamers toegewezen, iedereen sliep per 2 op een kamer en ik wist nog niet met wie ik op de kamer sliep.
Ik open de kamerdeur en zie dat er al iemand is maar hij is op dat moment niet aanwezig, het is een Amerikaan, hij had z’n ID laten liggen op het bureau.
Vrijdag geen activiteiten gepland: Michael zag dat er een meer was dus Michael vond er niet beter op dan ook in dat meer te springen. Ik samen met een andere Belg op weg naar het meer, ik zie dat we achtervolgd worden door 2 AFS begeleidsters dus ik loop zo snel als ik kan richting meer en duik. ONTZETTEND KOUD water maar eenmaal uit het water was het zo zalig warm. De 2 begeleidsters zeiden ons dat we het niet meer mochten doen.
Ik open de kamerdeur en zie dat er al iemand is maar hij is op dat moment niet aanwezig, het is een Amerikaan, hij had z’n ID laten liggen op het bureau.
Vrijdag geen activiteiten gepland: Michael zag dat er een meer was dus Michael vond er niet beter op dan ook in dat meer te springen. Ik samen met een andere Belg op weg naar het meer, ik zie dat we achtervolgd worden door 2 AFS begeleidsters dus ik loop zo snel als ik kan richting meer en duik. ONTZETTEND KOUD water maar eenmaal uit het water was het zo zalig warm. De 2 begeleidsters zeiden ons dat we het niet meer mochten doen.
Die avond ontmoet ik mijn kamergenoot, een hele toffe Amerikaan van Wisconsin. Heb vrijdag en zaterdag nacht telkens zeer laat opgebleven ( het was denk ik 3 of 4 uur ’s nachts) Het was echt heel gezellig. We hebben over van alles en nog wat gesproken.
Zondag, de dag dat we onze gastouders zouden ontmoeten, SPANNEND.
Alle uitwisselingsstudenten moesten in een halve cirkel staan en de families moesten ook in een halve cirkel staan en dan werden de families en studenten 1 voor 1 af geroepen. Wij stonden al klaar in onze halve cirkel en de families kwamen het hotel uit, plots zag ik mijn familie met als kenmerkend element van het gezin mijn kleine zusje Marie van 10 met spierwit haar. Nadat ze ongeveer 20 anderen hadden afgeroepen was het eindelijk mijn beurt. Ik moest naar het midden komen zo ook mijn gezin. Wat moest ik doen? Moet ik ze een knuffel geven of een kus of gewoon een hand? Maar ik had geluk mijn mama stond me met open armen op te wachten, het enige wat ik moest doen was ook mijn armen te openen.
Alle uitwisselingsstudenten moesten in een halve cirkel staan en de families moesten ook in een halve cirkel staan en dan werden de families en studenten 1 voor 1 af geroepen. Wij stonden al klaar in onze halve cirkel en de families kwamen het hotel uit, plots zag ik mijn familie met als kenmerkend element van het gezin mijn kleine zusje Marie van 10 met spierwit haar. Nadat ze ongeveer 20 anderen hadden afgeroepen was het eindelijk mijn beurt. Ik moest naar het midden komen zo ook mijn gezin. Wat moest ik doen? Moet ik ze een knuffel geven of een kus of gewoon een hand? Maar ik had geluk mijn mama stond me met open armen op te wachten, het enige wat ik moest doen was ook mijn armen te openen.
Koffer pakken, in de auto (Volvo =D) zitten en richting een feestje van de familie (éénjarig bestaan van een huwelijk of zoiets) Het was er ontzettend gezellig, iedereen is mega vriendelijk en krijg langs alle kanten lekker eten toegestoken, de pret kan niet op. Na het dessert besluiten mijn ouders om me mijn nieuwe huis te laten zien nadat ze al enkele keren daarvoor gevraagd hebben om of ik het niet erg vind dat ze me al meteen meenemen naar een familiefeest. Maar daar heb ik totaal geen problemen mee, het was echt ontzettend gezellig om de familie bij elkaar te zien.
Het huis is echt geweldig, ik krijg meteen een hele rondleiding, eerst de keuken dan heb je daarnaast de eetkamer. En dan nog een grote lege ruimte met een piano en een boekenkast, en een leuke tv-hoek. Dan de rondleiding boven: ik krijg eerst mijn kamer te zien, niet te geloven een zalig tweepersoonsbed met een televisie en een ontzettend grote klerenkast. Ook heeft het huis een hele grote kelder waar de kamer van mijn broertje Erlend is, hij heeft een grote tv met ontzettend veel X-box spelletjes, Heaven on earth =D Wie ook beneden slaapt is mijn 91-jarige grootvader wie zijn dagen vult met lezen en tv-kijken, hij is nog steeds sterk van geest, hij geeft veel lezingen in de bibliotheek. En ja wat ook op de onderste verdieping is, is een sauna, kan ik een beter gezin getroffen hebben, ik denk het niet =)
Het is alweer maandag en tegelijk mijn eerst dag op school, ik ga voor een jaar naar Valler videregående skole. Het is een zeer oude school maar hij is net volledig gerenoveerd, ik weet dit omdat de oom van mijn gastpapa ook op deze school heeft gezeten maar 61 jaar geleden. Op school gaat alles goed, ik hou me tijdens de lessen bezig met boeken om Noors te leren, van veel van de les versta ik niet om niet te zeggen alles.
Groetjes Michael
Geen opmerkingen:
Een reactie posten