13 september 2010

Hallowa bloggertjes,

We hebben weer een heleboel dingen meegemaakt. Het probleem is nu, waar zal ik starten ? :D

Ah ja, ik zal beginnen met het weekend met de Amerikaan. Heel toevallig had de gastpapa van mijn gastzus Katrine een conferentie in Oslo. Katine blijft een jaar in America, Pennsylvania (ook met AFS) bij een gastgezin waarvan mijn Noorse gastouders de Amerikaanse gastouders van Katrine goed kennen, ze kennen elkaar namelijk goed omdat mijn Noorse gastmama ook een jaartje naar Pennsylvania is geweest toen ze jong was. De gastmama van Katrine was de gastzus van mijn gastmama. -kan je nog volgen? Ik hoop van wel ^^ Maar dus Keith, de Amerikaan bleef 2 weekends bij de Aakvaag s (mijn gastgezin) slapen. In de week sliep hij in een hotel. Hij kwam vrijdag 3 augustus aan in Gardemoen airport en mijn gastpapa haalde hem op.



Zaterdag 4 augustus, eerst lekker uitgebreid ontbeten en dan gingen we naar een voetbaltoernooi van mijn gastzusje Marie, echt heel schattig om haar te spelen met haar team. Het voetbaltoernooi was ongeveer 10 minuutjes rijden en was vlakbij de school waar mijn gastmama naar school ging toen ze jong was. Vlak naast de school was er een grote skischans jeweetwel zoals Holmenkollen. Ze vertelde me dat ze als training voor L.O. de trappen van die skischans moest beklimmen, niet mis, ik denk dat het wel 400 treden zijn ofzo. Toen we terug thuiskwamen besloten Keith en ik de mountainbikes te nemen en een tourtje te gaan fietsen. Dus wij twee met volle moed de dichtstbijzijnde berg beklimmen. Op een gegeven moment besliste Keith om een smaller pad te nemen, niet echt een goede beslissing. We kwamen terecht op een zeer smal pad met veel rotsen en stenen en waarbij het pad nog zeer steil was ook. Waardoor we het pad niet konden beklimmen al fietsend maar we moesten van onze fiets stappen en wandelen, niet zo simpel allemaal met uitstekende stenen in het pad. Maar het was daarentegen wel zeer grappig want het pad bleef maar komen en komen. Desondanks bleven we op het pad, we zagen steeds mensen naar beneden komen dus er moest een mooi uitzicht zijn. Na een half uur waren we dan eindelijk op de top. Op de top van de berg was er een bergrestaurant - het enige dat ik bij had was 100 Noorse kronen, Keith had niets bij - waar we 2 cola’s bestelde en een reep chocolade (geld meteen op, Noorwegen is duur). Je kon buiten zitten en je had een ontzettend mooi uitzicht over de Oslofjord. Verdorie toch, ik heb toch wel mijn kamera vergeten zeker =( Terug naar binnen in het restaurant en vragen wat de beste weg is om terug naar beneden te gaan, we wilden niet nog eens over dat rotsuitstekende pad fietsen. De man vertelde ons dat we een kaart moesten kopen maar dat ging niet omdat ik al het geld al had opgemaakt aan de 2 cola’s en de reep chocolade. Maar oké hij heeft toch uiteindelijk geprobeerd om de weg uit te leggen. De route naar beneden was echt ontzettend gezellig en zeer snel. Toen we nog maar een beetje afgedaald waren stopten we even, er was namelijk een ontzettend mooi uitzicht over Oslo ( het was echt de ideale plaats om je tent neer te zetten, je mag in Noorwegen namelijk kamperen waar je wil dus dat ga ik zeker nog een keertje doen :D ) Verder naar beneden stuitte we op een meer waar enkelingen zwommen, ik had ook zin om te zwemmen maar helaas pindakaas heb geen zwembroek bij, ander keertje dan maar :) Nu de weg terugvinden naar huis want ik weet de weg absoluut niet, ben nog maar 2 weken in Noorwegen. Op een gegeven moment kwamen we bushokjes tegen dus konden we de bus proberen volgen richting Haslum. Eenmaal thuisgekomen douche gepakt, sauna’ke gedaan en wat gezeten in de tuin met gastouders en Keith en de route besproken die hebben genomen aan mijn gastvader. Het was werkelijk stralend weer.


Zondag ben ik naar een optreden geweest van een klasgenoot van mij. Zij kan echt geweldig zingen. Ik weet nu al dat men nog gaat horen van Aurora Brun. Ze trad op in Kalvøya een eilandje waar je kan geraken als je een brug oversteekt. Enkel voetgangers en fietsers toegelaten, het is er echt zeer mooi.





De schoolweek in het kort, dat is niet zo interessant. Elke dag leer ik weer wat bij over de Noormannen en uiteraard de taal. Naar school gaan in Noorwegen is gewoon uitslapen na een zwaar weekend. Bijna iedereen komt maandag de school binnen in de meest comfortabele kleren, joggingbroeken alom. Vrijdag heb ik “klassefest” op de agenda staan, mijn eerste “party” in Noorwegen. Het was zeer gezellig, genoeg alcohol aanwezig =D In Noorwegen is het de gewoonte dat je je eigen drinken meebrengt naar een feestje omdat de prijzen hier zo belachelijk hoog zijn. Ik moest om 2 uur thuis zijn en een klasgenoot bood zich aan me naar huis te brengen. De volgende dag (zaterdag 11 september) had ik de “konfirmasjon” van mijn broer. Er zijn namelijk 3 belangrijke gebeurtenissen in het leven van de protestantse Noor. Om de beginnen heb je het doopsel waarbij het kind officieel zijn naam krijgt en een stuk of 6 peters en meters, echt vreemd. De tweede grote gebeurtenis is de “konfirmasjon” dit is een feest dat wordt gegeven als je 15 jaar oud bent ( als je in je laatste jaar zit van Grunnskole, na deze school doe je nog 3 jaar op videregående skole met andere woorden je bent klaar met school als je 19 jaar bent). Als laatste grote gebeurtenis heb je uiteraard het huwelijk.

Zaterdagmorgen, eerst een lekker ontbijt en een blij wederzien met onze vriend Kieth, hij had namelijk in de week in een hotel geslapen. Dan had iedereen precies op hetzelfde moment de douche nodig, niet echt handig als je binnen een half uur in de kerk moet zijn. Op weg naar de kerk, de mannen chic gekleed in kostuum waarvan sommige een “bunad” dragen ( bunad is een Noors nationaal traditioneel klederdracht) De vrouwen dragen allemaal een “bunad” op de 3 speciale dagen van een Noorman en uiteraard hun nationale feestdag op de 17de mei. Noren zijn echt enorm trots op de “outfits”. Okay daar zaten we dan in de kerk ( het was een van de oudste kerken in de omgeving hij was gebouwd in de 12de eeuw, dus dat kan tellen ). De kerk was echt zo ontzettend saai zeker als je niet bijster veel kunt verstaan van het Noors. Eenmaal uit de kerk nog enkele foto’s trekken van de konfirmanten en terug huiswaarts keren om de rest van de familie te ontmoeten. Er kwamen namelijk mensen helemaal van Quatar (midden Oosten)en Tromsø (helemaal in het Noorden van Noorwegen) om bij de “konfirmasjon” te zijn. Na het lekkere eten begonnen de speeches, Noorwegen is echt zot van speechen. En sinds mijn Noors nog niet echt zo optimaal is, is het luisteren naar in het totaal 2 uur durende speechen van de ouders de 6 meters en peters en de grootvader, niet echt interessant. Het was niet zo erg want ik was niet de enige die er geen snars van begreep van wat er gezegd werd. Ik heb natuurlijk over niemand minder als Keith. Na de speeches was het eindelijk tijd voor “Kake” oftewel taart en cake enzo. De familie is echt ontzettend vriendelijk. We hebben al afspraken gemaakt om de familie in Tromsø te bezoeken dus dan heb ik een grote kans om het noorderlicht te zien. Ik kan nu al niet wachten.



Het is alweer zondag en stilzitten gaan we zeker niet doen. Vandaag is er een zeiltripje gepland. Maar eerst afscheid nemen van Keith, echt een ontzettend gezellige gozer. Hij nodigde me al uit om langs te komen bij zijn huis in Pennsylvania, slechts 2 uur rijden van New York. Dat aanbod ga ik zeker nog eens kunnen gebruiken. Over de zeiltocht valt niet zo veel te vertellen behalve dan dat er genoeg wind was en het zonnetje goed scheen, de pret kan niet op !

Ah ja ik vergeet haast te zeggen dat ik er ook een nieuwe hobby bij heb namelijk boksen. 3x per week training op maandag, woensdag en vrijdag van 6 tot half 9. Het is echt ontzettend vermoeiend maar geniet er echt enorm van.


Okay, dit was het dan
I hope you enjoyed reading my adventures

Michael Knoop