Michael in Norway: Maart/ April 2011

God dag, alle sammen !

3 maart had afs zijn tweede internationale diner georganiseerd en opnieuw moesten alle uitwisselingsstudenten eten voorbereiden eigen aan hun/haar land. Mijn keuze is uiteindelijk gevallen op witlof met ham eromheen in witte saus en kaas en dat alles in de oven en je hebt heerlijke groenten. Maar maar, zo gemakkelijk is niet om in Noorwegen witlof te kopen, niet veel mensen zijn gekend met deze overheerlijke groente. Witlof kan je niet kopen in gewone winkels, als je witlof wil hebben moet je naar een groente speciaal zaak en zelfs daar moet je hevig zoeken naar het witte goud. Ik kan wel zeggen dat iedereen mijn witlof wel kon smaken.

Holmenkollen skischans

De volgende dag kregen we bezoek uit Tromso. Mijn gastvader zijn zus woont namelijk daar. Voor degene die niet weten waar dat ligt en ik gok dat het overgrote merendeel er nog nooit van gehoord heeft. Tromso ligt boven de poolcirkel en heeft ’s werelds noordelijkste universiteit gevestigd daar. Gastvaders zus met dochter Astrid (zelfde leeftijd als Marie) bleven bij ons logeren voor het weekend waarin er een doopsel gepland stond. In het weekend dat zij bij ons verbleven ging het wereldkampioenschap skiën nog steeds aan de gang. We hadden biljetten besteld voor zaterdag 30 km langren vrouwen. Ik herinner die dag als de eerste zomerdag, eindelijk begon de sneeuw te smelten en voelde je de warmte van de zon. Het wereldkampioenschap ligt de Noormannen nauw aan het hart. Het is wel duidelijk dat langlaufen een Noorse uitvinding is, als je het aantal gewonnen gouden medailles bij elkaar optelt. Ik had het gevoel dat ze alles wonnen en als ze dan een keer zilver hadden dan waren ze nu niet bepaald blij daarmee, enkel goud is goed genoeg ! Niet alleen competitief maar Noorwegen is bij uitstek het meest nationalistische land, alles met een Noorse vlag verkoopt ! Het wordt helemaal duidelijk hoe geliefd Noorwegen is voor de Noorman als je naar het wereldkampioenschap afzakte. Overal prijkte de 3 kleuren: rood, wit en blauw. Alle mensen, kinderen niet gespaard !

Ik in de Noorse kleuren

Speciaal voor het grote sportevent had ik de Noorse vlag op mijn gezicht laten zetten. Het was een gezellige dag. We hadden warme worsten in een thermos en broodjes en heerlijke warme chocolademelk.

Anne Birgite (tante) en Asbjorn

Zondag 6 maart stond er een doopsel gepland. Een nicht uit de familie haar kleine spruit werd gedoopt. Ondertussen had ik al een comirfatie (plechtige communie) bijgewoond, nu een doopsel en einde juni gaan we naar Denemarken om een trouw bij te wonen. Ik heb de 3 belangrijkste kerkgebeurtenissen dit jaar ook meegemaakt. Na de ceremonie in de kerk gingen we naar een oude boerderij die men had omgebouwd tot een leuke feestzaal. Het eten was er schitterend en tegelijkertijd kon ik mijn Deens oefenen omdat de vader Claus van het gedoopte meisje Sofia een Deen is. Deens is geschreven nagenoeg hetzelfde als Noors maar jammer genoeg is de gesproken versie helemaal verschillend. Het lijkt wel of Denen Noors spreken met een sterk Duits accent, alle Noren zeggen dan ook dat ze spreken met een aardappel in de mond. (pas heb ik een Deense film gezien en hij was hilarisch , Klovn/clown, probeer zeker deze film een keer te zien)

Woensdagavond 9 maart kwam mijn goede Italiaanse vriend Matteo op bezoek, helemaal vanuit Lofoten. Jammer genoeg was het slechts 1 dag dat hij bleef bij mij want hij moest doorreizen naar Fredrikstad waar hij op vakantie ging. Matteo woonde tot oktober heel dicht bij waar ik woonde maar moest van familie wisselen. Donderdag trokken we samen Oslo in waar we gezellig luchten in een echt Italiaans restaurant.

Het volgende weekend hadden ik en mijn ouders een weekend gepland in Valdres waarbij we alle uitwisselingsstudenten van mijn regio uitnodigden om te sleeën/ rodelen. Mijn gastouders hebben goede vrienden die een soort van herberg uitbaten. Ook hebben ze een tractor met sneeuwruimer en genoeg plaats om 15 studenten een slaapplek aan te bieden. In het weekend stond er een 4 km lange afvaart gepland met slede die we meerdere malen konden nemen.

James een Amerikaanse student had ik uitgenodigd om reeds vrijdag naar mij toe te komen sinds hij vrij ver van mij woont en Valdres. Hij had speciaal dat weekend bezoek van Johannes een Duitse kerel die vorig jaar op uitwisseling was in California waar James vandaan komt. Vrijdag vertrokken mijn gastouders reeds vroeg naar Valdres terwijl wij zaterdagmorgen zouden vertrekken. M.a.w. hadden we het huis voor ons en dat eindigde uiteraard tot een leuk avondje.

Van 23 maart tot 27 maart had ik een reisje gepland naar Helsinki. Mensen die ik leren kennen heb in December via een schoolkameraad hadden me uitgenodigd om hen te komen bezoeken. Woensdag 23 maart was het schitterend weer in Oslo en kon ik in shorts en t-shirt rondlopen, toen ik eenmaal in Helsinki aankwam was het daar aan het sneeuwen en het waaien. 20 graden in Oslo 4 graden in Helsinki. Na zulke lange winter had ik er wel een beetje genoeg van. Het was er zelfs nog zodanig koud dat alle meren bevroren waren waardoor we veel gewandeld hebben op deze meren.

23 maart had ik een vlucht naar Helsinki waar ik werd opgehaald door Olivier, een Brusselaar die met Erasmus een jaar in Helsinki studeert en Yvan de Bulgaar. Olivier leerde ik kennen in December toen hij een week in Noorwegen was en Yvan leerde ik kennen in Helsinki. Olivier had een kot mooi in het centrum gelegen. Donderdag en vrijdag hebben we de stad staplings verkent en bewonderd. Zaterdag spraken we af met Rosa een Finse die ook in December in Noorwegen was waar we bleven voor het weekend. Jammer genoeg was het zondag alweer tijd om afscheid te nemen.

Uitzicht vanuit mijn tante haar huis

Het weekend daarop had onze familie in Tromso ons uitgenodigd voor het weekend. Een goede 2 uur vliegen. Terwijl de sneeuw in Oslo reeds goed begon te smelten, was het niet dat geval meer daar in het Noorden. Mijn tante heeft een huis met een schitterend uitzicht over Tromso. De 2 eerste dagen dat we er waren hadden we schitterend weer, een helderblauwe hemel en versgevallen witte sneeuw. Samen bezochten we enkele museums, gingen we naar het strand om de dag af te sluiten met black swan in de bios. Ze hadden een boot waar ze vroeger op zeehonden jaagden omgebouwd tot een museum. De foto’s die daar tentoon gesteld waren, zijn niet voor het gevoelige oog. Je kon de hele boot bezichtigen. Vooraan sliepen de bemanningsleden in de punt van het schip waar je binnen moest via een klein luik. In het ruim van het schip werden de dode zeehonden vastgehouden. Terwijl de kapitein, de kok en de tweede in commando in grote ruime kamers sliepen met elk een kachel. Zondag namen we de vlucht terug naar Oslo nadat we een spelletje bowling speelden wegens het regenweer.

Het strand: De trui die ik aanheb heeft mijn gastmoeder voor mij gemaakt !

Ik, Erland en Dagny ( nichtje)

Dinsdag 5 april had mijn afs comité een rondleiding in Oslo georganiseerd. Een kennis van een gastgezin kende een dame die studeerde om gids te worden voor Oslo en het wel zag zitten om leergierige uitwisselingsstudenten de geschiedenis achter Oslo te geven. Zelf had ik enorm genoten van de rondleiding en heb ik meermaals mensen rondgeleid door Oslo met de kennis die ik opgedaan heb. Ondertussen is Oslo ook de stad waar ik meest gekend mee ben, wat ik over Antwerpen weet is slechts een peulenschil geworden in vergelijking. Sinds mijn moeder het ook wel gezellig vond om meer te weten te komen over haar stad was zij ook mee. Na de tour over was gingen we samen gezellig eten bij Yaya’s, een thais restaurant met schitterend eten.

Het volgende weekend stond er een bezoek van mijn geliefde broer gepland. Hij zou zaterdagmorgen aankomen en maandagmorgen weer vertrekken. Een kort maar krachtig bezoek. Zaterdag zadelden we ons op de fiets om hem mijn leefomgeving te tonen. Ik liet hem mijn school zien en Sandvika, een stadje met scandinavia’s grootste shoppingcenter. We hadden het enorm getroffen met het weer, er was nog steeds hier en daar wat sneeuw te bespeuren maar de zon scheen als nooit tevoren. Best wel gek dat er nog sneeuw is tot het midden van april. Zondag trok heel het gezin erop uit om Oslo te laten zien aan Kevin. Eerst reden we naar Holmenkollen dit is een grote skischans waar je de lift naar boven kan nemen voor een adembenemend uitzicht over de stad. Het is niet alleen een skischans maar ook een museum waar de hele geschiedenis van het skiën tentoon gesteld werd. Noren zijn enorm trots op hun uitvinding. Daarna reden we naar beneden de stad in, auto parkeren in de garage van papa’s werk. Blijkbaar was het speciaal die dag dat alle museums in Oslo gratis dus dat kwam even goed voor ons uit. Samen bezochten we Nobel peace center, WWII museum, nationalmuseum .

Mijn broer, gastouders en ik bij het Radhus (gemeentehuis)

Maandagmorgen zagen we nog samen het operagebouw voor hij weer naar huis vertrok.

2 dagen na Kevin weer naar huis vertrokken was zaten wij in het vliegtuig richting New York. Sinds mijn gastzus Katrine een jaar met afs in the states verblijft gingen we haar bezoeken. Eigenlijk was het de bedoeling dat mijn gastfamilie haar zou ophalen in Juli en dan tegelijk 2 weken vakantie namen daar. Maar omdat mijn gastzus moet werken gedurende de vakantie ging dat dus niet door maar des te beter voor mij want dan kon ik mee ! 2 weken zouden we in Pensylvania verblijven met 4 dagen in New York en 3 dagen in Washington DC. 13 april was het alweer zover, eerst een vlucht naar Helsinki om van daaruit te landen op JFK. We vlogen met finnair waar we zoveel konden drinken als we wilden en een heerlijke vliegtuigmaaltijd aangeboden kregen. 8 uur ’s avonds landden we in New York waar we een auto huurden om naar Katrine haar gastfamilie te rijden. In onze minivan hadden we plaats voor maar liefst 8 personen, dus ruim plaats om de benen uit te strekken. Dan was het een emotioneel wederzien voor mijn gastfamilie met hun geliefde dochter. De volgende dag trokken we de natuur in om de plaatselijke natuur te bezichtigen. Het daaropvolgende weekend stond ons 4 dagen New York te wachten en hadden we een hotel zeer dichtbij Central Park en times square. Elke dag namen we zoals de meeste amerikanen ontbijt in een diner waar we ruim konden kiezen tussen Belgian waffles and american pancakes of eieren. Het meest memorabele was wel toen we bovenop de empire state building een uitzicht hadden over de hele stad. Ook namen de boot naar staten island waar we foto’s konden nemen van Lady liberty. Die 4 dagen waren echt goed gevuld met de typische toeristenatracties. Avondeten in China town, ground zero, Wall street, Central Park en zoveel meer. Jammer genoeg konden we niet langer blijven in deze overweldigende stad die zoveel te bieden heeft, Katrine moest immers naar school. Vrijdagavond nodigden Katrine me ook uit om naar een typisch amerikaans feestje te gaan in een schuur waar the main actraction beerpong was, een spelletje met de bedoeling pingpongballen in bekertjes te gooien. Allen daar wisten dat ik kwam en stelden vele vragen over België. De avond eindigden toen we om half 5 ’s nachts naar een diner reden om ontbijt te eten. Terug rijden en slapen op een zolderkamer. De volgende dag trokken we Bethlehem in, dit is de stad waar mijn gastmoeder 6 maanden woonden. Ze wees ons haar school en het huis waar ze woonde. Dan stond alweer onze volgende grote trip te wachten waar we samen met Katrine’s gastfamilie naar Washington DC trokken. De eerste dag was het schitterend weer en bezochten we de vele memorials. Washington memorial, Lincoln memorial, Vietnam memorial, Congress, Roosevelt Memorial enzo verder. We sliepen in een vrij fancy hotel met zwembad en fitness studio. Erlend, Seth en ik sliepen op een kamer waar we gezellig tv keken en popcorn aten. De volgende dag bezochten we enkele musea waaronder Holocaust en een science museum waar we een tentoonstelling zagen over astronomical collision. De laatste dagen in usa bezochten we nog Lancaster waar er vele Amish woonden. En ik kan je vertellen als je die mensen ziet keer je echt helemaal terug in de tijd. De laatste dag had Gini de gastmoeder van Anne Stine haar 70 jaar verjaardagsfeest en keerden we helaas weer terug naar huis. Ik denk niet dat er veel studenten de kans hebben gekregen om tijdens hun jaar zoveel te reizen zoals ik dat heb gedaan. Ben dan ook enorm blij dat ik Katrine heb kunnen ontmoeten tijdens mijn jaar hier, zo ben ik bekend geraakt met het hele gezin en voel ik me ondertussen als één van hen.